حضرت معصومه

با صد اميد دربه دَرِ خانه ات شدم

محتاج يک نگاه کريمانه ات شدم

عشق رضا، چو ارثيه اي، از شما رسيد

مديونِ ارثِ کامل و جاودانه ات شدم

شمع محبتي که به ما نور مي دهي

از لطف يک نگاه تو، پروانه أت شدم

هستي شفيعه ي همه در موسم جزا

دست مرا بگير، تو اي خواهر رضا

وقتي ميان صحن شما مي زنم قدم

انگار در بهشت خدا مي زنم قدم

آري بَدَم ، ولي به هواي تو آمدم

با ذکر تو، به صحن و سَرا مي زنم قدم

در باز کن ، رسيده گدا تا کرم کني

کنج حرم به شوق عطا مي زنم قدم

فرقي که نيست بين حريم تو و رضا

پيش تو در کنار رضا مي زنم قدم

شب هاي جمعه در حرم با صفاي تو

انگار بين کرببلا مي زنم قدم