پيام‌هاي اتاق

*1.* ويژگي هاي آثار استاد و ضرورت پرداختن به آنها ؟ *2.* چرا مطالعه در حوزه انديشه اسلامي را از مباحث ريشه اي دين مثل اصول اعتقادات شروع نکنيم ؟ *3.* آيا آثار استاد در شرايط فعلي جواب گو هست يا خير ؟ *4.* آيا بايد در استاد متوقف شد و مطالعه آثار استاد را نهايت راه انديشه اسلامي دانست ؟ 5*.* آيا نقد و بررسي و کاوش آثار استاد روش درستي است ؟

*ج 1.* الف) مجموعه آثار استاد خالق يک نظام فکري واحد است و چهار چوب مشخصي از انديشه اسلامي در اختيار انسان قرار ميدهد ب) در عين اينکه داراي مباني فکري و فلسفي عميقي مي باشد مطالب با زبان ساد ه و روان بيان شده است ج) به روز،کارآمد و کاربردي است د) ايمان و تعبد در عين عقلانيت و انديشه و تفکر هـ) شجاعت و استقلال فکري در عين علم و ايمان

*ج 2.* هر چند که مباحث اعتقادي علي الخصوص اصول دين مهمترين و اساسي ترين مسائل در حوزه دين است اما نکته اينجاست که در نظام آموزشي معارف اسلامي به دو روش ميتوان عمل کرد : الف- (شيوه رايج مراکز علمي) که در ابتدا به مسائل ريشه اي و اصول دين پرداخته ميشود و و بعد از آن به تناسب سطح و گيرايي مخاطب مسائل حاشيه اي و تکميلي مرتبط آموزش داده خواهد شد.

ب- به شکلي تقريبا معکوس با روش اول که طبق آن ابتدا بحث از ثمره و مباحث ملموس مباحث معارف اسلامي آغاز ميشود و بعد به شاخ و برگ ها توجه شده و در نهايت تمام ثمرات و شاخ و برگ ها به يک پيکره واحد ختم ميشود که همان اصول اعتقادات و مباحث اصلي و ريشه اي است و روش دوم مزيت هايي دارد که روش اول فاقد آن است و شيوه شهيد مطهري همين روش دوم ميباشد .

*ج 3.* يکي از ويژگي هاي آثار استاد خصوصيت به روز بودن و ناظر به زمان بودن آن است و دغدغه خود استاد همين همين بوده است و اين به روز بودن را ميتوان در نوع تفکر و ادبيات گفتاري و انديشه هاي دانش آموختگان و شاگردان محضر استاد و تأليفات استاد به وضوح مشاهده کرد

*ج 4.* خير قطعا آثار استاد نمي از يم ژرف انديشه اسلامي است و توقف در آن عاقلانه نيست و به عنوان نقطه اي شروع و محکم و استوار در اين راه از آن استفاده ميشود و بعد از آن ميتوان به ديگر انديشمندان اين حوزه امثال امام روح الله ، علامه طباطبايي ، علامه مصباح ، علامه جعفري ، علامه جوادي ، علامه طهراني و بزرگاني از اين دست نيز نظر داشت و استفاده کرد .

*ج 5.*بطور قطع و يقين هيچ انساني بدون اشتباه و خطا نيست و هر انسان عادي قابل نقد و کاوش است و حضرت استاد ازاين دايره مستثناء نيست اما حرف در اينجاست که ابتدا بايد کلام استاد را بانگاه فهم و درک مطلب گوش داد و درک کرد تا در مرحله بعد بتوان آن را نقد و بررسي کرد و مرحله نقد قطعا نيازمند مرحله فهم است لذا درمرحله اول کليه تمرکز بر فهم مطلب استاد هزينه خواهد شد و درمراحل بالاتر آثار استاد نقد خواهد شد