می جنگی اما با سپاهی که ... نداری

می میری اما از گناهی که ... نداری

ماه بنی هاشم به خون غلطید و آنگاه

تو ماندی و پشت و پناهی که ... نداری

چشم تو روشن بود از روی علمدار

حالا توای و آن نگاهی که ... نداری

از علقمه با اشک خون برگشتی ، انگار

در نخل ها جا مانده ماهی که ... نداری

یاران تو چون ماه بودند و ستاره

از طفل تا جُون سیاهی که ... نداری

درد دلت بسیار شد باید بگویی

با که ؟ نمی دانم ، به چاهی که ... نداری

محمد جبرئیلی