من از چيزي خبر ندارم و اطلاعاتم در حد شنيده هاست و حرفهايي که خودتون زديد. از اون خانم هم چيزي براي من نيومده و خوشحالم که دوستيش رو تاييد نکردم اما تقريبا مطمئنم که شما درست مي گيد. ولي الان حرف من اين نيست...اين نظر رو دادم که بگم اگه همه حرفها غلطه پس چرا رفتيد؟ چرا اجازه مي ديد فکر کنند به هدفشون رسيدند؟! حتما دلتون شکسته...شايد هم بيشتر از کساني که ميشناختيد و فکر نمي کرديد اين تهمتي که به شما زده شده رو باور کنند ولي کردند و کلي هم بحث در موردش کردند...اما مهم نيست. حافظ ميگه: بنده پير خراباتم که لطفش دائم است...ورنه لطف شيخ و واعظ گاه هست و گاه نيست. غرض از اين همه حرف؛ اگه من جاي شما بودم و بي گناه بودم و همه اين کارهارو يه توطئه کثيف ميدونستم براي پوززني هم که شده قدرتمند تر از قبل حضور پيدا مي کردم. موفق باشيد.